Historia

Elektrociepłownia została uruchomiona w 1974 r. Rosnące zapotrzebowanie na ciepło spowodowane dynamicznym rozwojem miasta w tym okresie zrodziło potrzebę budowy dużego, centralnego źródła ciepła. Przemawiały też za tym wymogi ochrony środowiska, ponieważ kilkadziesiąt małych ciepłowni emitowało bardzo dużo zanieczyszczeń.

Zmiany formy organizacyjno - prawnej

W okresie budowy Elektrociepłownia mieściła się w strukturach Zaodrzańskich Zakładów Przemysłu Metalowego "ZASTAL".

1974 - 75 znajdowała się w strukturze Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej, które zostało przekształcone w WPEC.
1975 - 78 funkcjonowała w strukturze Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej.
1978 - 91 była jednostką organizacyjną Zakładu Energetycznego w ramach Zakładów Energetycznych Okręgu Zachodniego.
1 lipca1991 - decyzją Ministra Przemysłu została przedsiębiorstwem państwowym pn. Elektrociepłownia "Zielona Góra".
10 sierpnia 1993 - została przekształcona w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pn. Elektrociepłownia "Zielona Góra" Spółka Akcyjna.
maj 1995 - nastąpiło wydzielenie ze struktury EC spółki remontowej pn. Przedsiębiorstwo Remontowe Elektrociepłowni ECeRemont Sp. z o.o.
7 września 2001 - nastąpiła prywatyzacja Spółki, 45 % akcji EC zakupiło Konsorcjum: Zespół Elektrociepłowni Wrocławskich KOGENERACJA S.A. i Dalkia Termika S.A.
1 kwietnia 2009 r. nastąpiło połączenie Zielonogórskiej Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. z EC "Zielona Góra” w drodze przeniesienia całego majątku ZEC na EC ZG w zamian za akcje utworzone w podwyższonym kapitale Spółki przejmującej. W związku z połączeniem nowym akcjonariuszem EC ZG została Gmina Zielona Góra o Statusie Miejskim.

Historia bloku węglowego (1974 – 2013)

W kilku etapach rozbudowy oddano do użytku:

4 kotły parowe typu OR – 32 I etap 1976 (dwa kotły); II etap 1978 - 1982 (dwa kotły);
6 kotłów wodnych typu WR – 25 I etap 1974 - 1975 (dwa kotły); II etap 1979 (dwa kotły); III etap 1986 (dwa kotły);
2 turbozespoły parowe upustowo – przeciwprężne O-PR 15 o mocy 10,5 MW 1976; VE 32 o mocy 12,87 MW 1996.

Ponadto powstawały urządzenia i obiekty towarzyszące. W etapie III rozbudowy zasadniczo zmodernizowano i rozbudowano obiekty gospodarki wodnej i nawęglania. W ramach projektu "Restrukturyzacja technologiczna i organizacyjna Elektrociepłowni "Zielona Góra" w latach 2005 - 2024" wyłączono trwale z użytkowania kotły wodne o numerach stacyjnych KW-4, KW-5, KW-6.

W związku z modernizacją bloku węglowego polegającą na zastąpieniu kotłów węglowych kotłami olejowo – gazowymi, w 2010 r. wyłączono trwale z użytkowania kocioł KW-3.

Blok węglowy pracował do połowy 2012 r. W lipcu 2012 r. zakończono budowę kotłowni gazowo – olejowej. W miejsce czterech kotłów węglowych zamontowano nowoczesne kotły gazowo – olejowe, tj. 5 wodnych o łącznej mocy 160 MWt oraz jeden parowy (7 MWt). Uruchomienie tych kotłów pozwoliło w maju 2013 r. wyłączyć trwale urządzenia wytwórcze bloku węglowego (kotły i turbozespoły) łącznie z urządzeniami towarzyszącymi, takimi jak pompy zasilające, zbiorniki wody zasilającej, urządzenia nawęglania czy odżużlania, itd.

Historia bloku gazowo – parowego

W latach 90' w regionie zachodniej Polski odkryto znaczne złoża gazu ziemnego zaazotowanego. Zarząd Elektrociepłowni podjął prace nad koncepcją wykorzystania złóż lokalnych gazu do produkcji energii elektrycznej i cieplnej w wysokosprawnym i ekologicznie czystym źródle pracującym w skojarzeniu np. bloku gazowo - parowym.
Po przeprowadzeniu optymalizacji wielkości urządzeń projektowanego bloku stwierdzono, że powinien on charakteryzować się mocą elektryczną rzędu 190 MWe oraz mocą cieplną około 95 MWt.

1993/94 - rozpoczęto prace koncepcyjne związane z budową bloku gazowo-parowego (BGP).
1995 - złożono ofertę "na sprzedaż energii elektrycznej z bloku gazowo - parowego" w odpowiedzi na ogłoszony przez PSE S.A. przetarg na nowe moce wytwórcze.
1996 - złożono do Ministra Przemysłu i Handlu wniosek prywatyzacyjny, w którym określono jako główny cel prywatyzacji budowę bloku gazowo - parowego.
1997 - reforma administracji państwowej zahamowała proces prywatyzacji Spółki.
1998 - Minister Skarbu Państwa ponownie wszczął proces prywatyzacji Spółki.
1998 - podpisano umowę przedwstępną z PSE (bez której, w związku z nowelizacją prawa energetycznego, nie byłoby możliwe podpisanie KDT).
styczeń 2001 - podpisano kontrakt długoterminowy z PSE S.A.
kwiecień 2001 - podpisano umowę z PGNiG na dostawy gazu.
marzec 2002 - podpisanie kontraktu na wykonanie i przekazanie BGP do eksploatacji w ramach realizacji inwestycji "pod klucz". Generalnym wykonawcą było konsorcjum firm Elektrim - Megadex i Enprima Engineering.
30 kwietnia 2002 - podpisanie umowy kredytowej na budowę BGP (po uprzednim aneksowaniu umowy prywatyzacyjnej).
10 lipca 2002 - uzyskano pozwolenia na budowę BGP.
21 sierpnia 2002 - wmurowano kamień węgielny.

2002/2004 - inwestycje związane z budową BGP:

kopalnia gazu Kościan - Brońsko,
rurociąg gazowy (96 km Kościan - EC Zielona Góra),
modernizacja GSZ Leśniów,
napowietrzna linia elektroenergetyczna 220 kV (19,4 km EC Zielona Góra- GSZ Leśniów).
9 sierpnia 2004 - zakończenie budowy i uruchomienie BGP o mocy elektrycznej 190 MWe i mocy cieplnej 95 MW.
23 grudnia 2004 - ustalenie warunków komercyjnej eksploatacji BGP.