Komfort cieplny: gdy na zewnątrz jest około zera stopni, a w mieszkaniu są 23 °C, to przez przegrody zewnętrzne (ściany, stropodach) ucieka o 15% więcej ciepła niż wtedy, gdy w pokojach utrzymujemy ok. 20 °C. Nocą, gdy śpimy i jesteśmy zdrowi, temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 18°C. W kuchni, w zależności od wykonywanych w niej czynności wystarczy 18 °C lub 20 °C (gdy, przyrządzamy potrawy mamy dodatkowe źródło ciepła i nie ma potrzeby dogrzewać), natomiast w łazience 22-24 °C, żeby uniknąć wilgoci, a przede wszystkim czuć się komfortowo podczas kąpieli. 
 

Regulacja temperatury: starajmy się wyregulować zawory termostatyczne tak, aby temperatury w poszczególnych pomieszczeniach dostosować do indywidualnych potrzeb każdego z nas oraz pory dnia. W pustym salonie i pokojach możemy zmniejszyć temperaturę o kilka stopni ustawiając zawór termostatyczny na niższe wartości. W przypadku naszej dłuższej nieobecności w mieszkaniu zawór termostatyczny powinien być przykręcony do minimum, nie mniej jednak niż do temperatury 16°C. Wychłodzenie mieszkania poniżej tej temperatury może mieć negatywny wpływ na budynek, jego zawilgocenie i zagrzybienie. Ponadto, ponowne ogrzanie bardzo wychłodzonego mieszkania pochłonie więcej energii niż stałe utrzymanie w nim optymalnej temperatury.
 

Kaloryfery: długie zasłony, zasłonięte meblami grzejniki i zamontowane na grzejnikach suszarki na ręczniki, bieliznę itp. mogą pochłonąć nawet 20 % ciepła! Grzejnik działa w sposób prawidłowy, jeżeli umożliwimy swobodny przepływ powietrza wokół niego. Zastawienie meblami grzejnika spowoduje, że będzie on oddawał ciepło do ogrzewanego pomieszczenia w bardzo ograniczonym zakresie i praktycznie będzie ogrzewał zastawiające go meble. Zasłonięcie grzejnika zasłoną spowoduje, że ogrzane powietrze będzie praktycznie od razu wywiewane przez nasze okna (zwłaszcza jeżeli są nieszczelne) i ciepło to zostanie bezpowrotnie stracone, a pokój będzie niedogrzany. Wszystkie grzejniki i zawory termostatyczne powinny być odsłonięte. Jeżeli istnieje taka możliwość, to nad grzejnikami warto zamontować półki. Dzięki temu ciepłe powietrze napływać będzie do środka pokoju, a nie pod sufit.
 

 

Ekrany przygrzejnikowe: ekrany chronią przed bezpośrednim nagrzewaniem ściany przy grzejniku i ucieczką ciepła na zewnątrz. Zwłaszcza, jeśli grzejnik schowany jest we wnęce, czyli ściana w tym miejscu jest cieńsza. Ekran ma za zadanie odbijać promieniowanie cieplne i izolować nie dopuszczając do ogrzewania ściany. Zamontowane za grzejnikami ekrany, pozwalają zaoszczędzić około 4% kosztów ogrzewania.
 

Odpowiednie wietrzenie: Celem wietrzenia pomieszczenia jest wymiana "zużytego" powietrza na "świeże" (czynność powinna być wykonywana kilka razy dziennie w tym obowiązkowo przed snem).
 

Nigdy nie uchylajmy lekko lufcików lub okien na długi okres czasu! Efekt takiego "wietrzenia" będzie odwrotny: nie tylko nie przewietrzymy w sposób prawidłowy pomieszczenia, ale jeszcze dodatkowo spowodujemy wyziębienie ścian i wyposażenia, które są znakomitym akumulatorem ciepła.

Okna i drzwi: Okna i drzwi są tymi elementami budynku, które mogą powodować duże straty ciepła. Jeśli mamy stare lub nieszczelne okna wymieńmy je na nowe. Jeżeli ich stan techniczny umożliwia dalszą eksploatację możemy je uszczelnić. Zakładając uszczelki pozostawmy jednak szczelinę umożliwiającą napływ świeżego powietrza. Pamiętajmy o tym, że prawidłowa wentylacja pomieszczeń ma niebagatelny wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie.
 

Lodówka: Wybierając nowe urządzenie zwróćmy uwagę, aby było ono w najwyższej klasie energetycznej – czyli od A do A++. W trakcie użytkowania regularnie rozmrażajmy zamrażarkę, usuwając szron i oblodzenie, gdyż już kilkumilimetrowa warstwa szronu może powodować konieczność częstszego załączania się agregatu chłodniczego, co wpływa na jego dłuższą pracę powodując tym samym zwiększenie zużycia energii nawet o 20 %. Nie ustawiajmy zbyt niskiej temperatury, tylko taką jaka jest wymagana, spowoduje to krótszą pracę i rzadsze włączanie agregatu.
 

Pralka: Tak samo jak w przypadku lodówki, wybierając nowe urządzenie zwróćmy uwagę, aby było ono w najwyższej klasie energetycznej – czyli od A do A++. Jeśli to możliwe, uruchamiajmy pralkę tylko wtedy, kiedy zgromadzony jest pełny ładunek prania.

Oświetlenie: warto zamontować świetlówki kompaktowe – zużywają one 5 razy mniej prądu niż tradycyjne żarówki, a ponadto są o około 8 – 10 razy trwalsze od tradycyjnych żarówek. Pamiętajmy, że świetlówka kompaktowa pobiera w momencie załączenia tyle samo prądu, ile w ciągu 6 minut normalnego świecenia, więc jeżeli nie musimy na krótko jej wyłączać, to nie robimy tego. Jeżeli wolimy stosować zwykłe żarówki, to powinnismy wiedzieć, że trzy żarówki o mocy 40W dają tyle samo światła, co jedna o mocy 100W. Utrzymujmy w czystości oprawy oświetleniowe i klosze żyrandoli.

Piekarnik elektryczny: jeżeli na 5 do 10 minut przed planowanym zakończeniem używania piekarnika wyłączymy go, to temperatura i tak będzie utrzymywać się na dotychczasowym poziomie. W ten sposób zaoszczędzimy energię prądu elektrycznego.

Komputer: nie zostawiajmy włączonego komputera, jeśli z niego nie korzystamy. Jeżeli nie będziemy używać komputera przez następne 15 minut, wyłączmy go. 15 minut pracy równoważy ilość energii potrzebną do ponownego włączenia.

Urządzenia w trybie uśpienia (stand-by): ładowarki telefoniczne oraz urządzenia posiadające czerwoną diodę kontrolną (np. telewizory lub monitory) pobierają prąd nawet jeżeli z nich nie korzystamy. W naszych mieszkaniach występuje po kilka takich urządzeń. Moc pobierana przez nie w czasie czuwania waha się w granicach od 0,5W do 35W, dlatego warto wyłączać z sieci te urządzenia, gdy z nich nie korzystamy. Przykładowo: drukarka włączona non-stop zużywa do 93% energii na tryb czuwania (stand-by), a tylko 7% na samo drukowanie.